ynjyk

1) Sähelçe zada öýkeleýän, göwnüne alýan, öýkelemek, dözümsiz.

∙ Kerim biraz ynjyk hem öz düşünjesinde berk durýan ýigitdi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

∙ Men çagajykkam, öýde ýugurlyk un bolmasa-da, ynjyk ejemiň şol barada dädeme bir agyz söz aýdanyny eşiden däldirin. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

2) Gaty-gaýram täsire çydamaýan, näzik.

∙ Bu wagtyň içinde ol çaga ýaly ynjyk gowaçanyň häsiýetine diýseň belet boldy. (G. Gurbansähedow, Ýürek Daş Däl)

Ýazuw düzgüni: Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, k sesi g sesine öwrülýär.

Meselem ynjyk - ynjygy.